Botanikte sulu bitki olarak bilinen sukulentler, kurak iklimler yetişen, etli bitki türleridir. sukulent kelimesi, ‘meyve suyu' ya da ‘sap' anlamına gelen Latince sucus kelimesinden gelmektedir.

Bu etli bitkiler, suyu yaprak ya da gövdelerinde depolayabilirler.  Neredeyse hiç bakım isteyen bu etli bitkiler, evlerde süs bitkisi olarak yetiştirilmektedir. Sukulenterin doğal ortamı çöl gibi yüksek sıcaklıklarda ve az yağışlı bölgelerdir. Bu bitkilerin sis ve çiy gibi sınırlı su kaynaklarıyla gelişme yetenekleri vardır.

Halk arasında dikensiz kaktüs olarak adlandırılan bu bitkilerin en bilinen türü ise aloe vera. Çoğu türü yılda bir kez çiçek açar. Sukulentlerin çeşitli büyüklüklerde ve farklı renklerde yaprakları vardır. Kalın ve etli yapraklarıysa genellikle mum benzeri bir tabaka ya da ince tüylerle kaplıdır. Bu dış yüzey sayesinde suyun çabuk buharlaşması önlenmiş olur.

Bu etli bitkiler, genellikle teraryum adı verilen dekoratif, minyatür bahçelerde yetiştirilir. Bazı türleri saksı dışına sarkar, genellikle uzattıkları sağlarında çiçek açarlar. Sukulentler aydınlık ortamları çok seveler. 15 – 20 gün boyunca su vermeseniz dahi yaşamaya devam edebilirler. Bakımı oldukça kolay olan bu bitkiyi, bulmak da oldukça kolaydır.

Büyüme ve gelişme dönemleri ilkbahar ve yaz aylarında tamamlanan bitkiler, kışın uyku durumuna geçerler. Diplerden yavrulayabilen bu bitkiler, saplardan da yavrulayabilmektedir. Eğer sukulentinizi çoğaltmak istiyorsanız, çelik ya da kök ayırma yoluyla bu işlem yapılabilir. Sağlam ve sağlıklı yapraklardan da çoğaltma işlemi yapılabilir.