Sekoya, cupressaceae (servigiller) familyalasına ait olan iğne yaprakları ağaç cinsidir. Ana vatanı Amerika Birleşik Devleti olan bu cinsin günümüze ulaşan tek türü sahil sekoyasıdır.
Sekoya, servigiller familyasının Sequoioideae alt ailesinin üyesidir. Bu alt familyada bulunan Sequoiadendron ve su ladini, sekoya ile yakından akrabadır. Sekoyaların en temel özelliklerinden biri dünyanın en uzun ve ağır ağaçları olmasıdır.
Sekoya türüne ait olan birçok türün soyu tükenmiştir. Mevcut türler yaz kış yeşil yapraklıdır ve oldukça kalın bir kabuğa sahiptir. Doğal alanlarında sahil sekoyaları 140 metreye kadar ulaşabilmektedir.
| Âlem: | Plantae |
| Bölüm: | Tracheophytes – Damarlı bitkiler |
| Grup: | Gymnosperms – Açık Tohumlular |
| Sınıf: | Pinopsida |
| Takım: | Pinales |
| Aile: | Cupressaceae |
| Alt aile: | Sequoioideae |
| Cins: | Sequoia |
Etimoloji
Sekoya ismi olarak Avusturyalı botanikçi Stephan Endlicher tarafından anılmıştır. 1847 yılında sekoyayı bir cins adı olarak yayınlayan Endlicher, bu adın seçimi konusunda herhangi bir neden bildirmemiştir. Bu sebeple sekoya adının tam olarak nereden geldiği ve Endlicher'in neden bu ismi tercih ettiğine dair kesin bir bilgi yoktur.
Sekoya isminin ortaya çıkmasıyla ilgili olarak en yaygın inanış, Endlicher'in Cherokee yazı sisteminin mucidi olan Sequoyah'tan esinlenmesidir. Buna karşın birçok bu ismin seçilmesi konusunda birçok farklı teoride mevcuttur.
Paleontoloji
Alt kratese döneminde varlığını sürdürmüş olan Sequoia jeholensis bu cinsin bilinen en eski üyesidir. Geç kratese döneminde yani 100 ila 66 milyon yıl öncesinde sekoya cinsine ait ata türlerin Avrupa'da, Çin'de ve Amerika'da bulunduğu bilinmektedir. Fosiller üzerinde yapılan araştırmalar, günümüzde hala varlığını sürdüren kıyı sekoyası ile aynı alt familyada bulunan dev sekoya arasında karakteristik özellikler bu dönemde gelişmiştir. Bu dönemde tracheid adı verilen odunsu hücrelerin gelişmesiyle, bu ağaçlar devasa boyutlara ulaşmıştır.
Aşırı soğuklara karşı dayanıksız olan sekoyaların, Avrupa'da bu sebeple soyunun tükendiği bilinmektedir. Amerika'da ise California bölgesinin ılıman kuşağında kendisine gelişim alanı bulmuş ve burada soyunu devam ettirme şansına sahip olmuştur.
Geç Eosen ve Oligosen'de soğuma eğilimi sekoyaların dünyanın geri kalınındaki soyunun sonu olmuştur.
